Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
başıqarlı — sif. Təpəsi qar ilə örtülü. Azərbaycanın bu gözəl guşəsində <Zaqatala qoruğunda> başıqarlı dağlara, qalın meşələrə, geniş çəmənlərə, qıjıltı ilə axan çaylara və şən quşlara baxdıqca, biz özümüzü əfsanəvi bir aləmdə hiss edirdik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canfəşanlıq — is. Həddindən artıq can yandırma, səy göstərmə, cəhd etmə. Amma, mətəəssüf, müəllimlərin çoxunda bu rəviş, bu hərəkət və bu canfəşanlıq müşahidə olunmur. F. K.. <Səlim ağanın> bu canfəşanlığı tacirə ləzzət verirdi. M. Ibrahimov. Ox qıjıltı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çağlamaq — f. 1. Çağıltı ilə axmaq, şırıltı ilə köpüklənərək tökülmək. Şəlalə çağlayır. – Göy otların arasından bulaqlar; Şırıltıyla köpüklənərkən çağlar. A. S.. Nəbi . . qıjıltı ilə gedən çaylara, qayalardan çağlayıb tökülən şəlalələrə tamaşa edirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oylaq — is. 1. Məskən, yer, meydan. <Aşıq Cünun:> Mərd oylağı Çənlibeldi; Məhbub xanım, bizim yerlər. «Koroğlu». Qıjıltı, gurultu tutur qulağı; Buradır köhnədən qaçaq oylağı. H. K. S.. Şairlər vətəni bizim tərəflər; Tərlanın oylağı yadıma düşdü. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıj — təql. Qıjıltı səsi. Gəştə çıxsa ərşə qara qarğalar; Çalar qanadların, ay eylər qıj qıj. A. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıj-qıj — təql. Qıjıltı səsi. Gəştə çıxsa ərşə qara qarğalar; Çalar qanadların, ay eylər qıj qıj. A. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıjhaqıj — z. Çox sürətlə, çox iti, qıjıltı ilə. Araz qıjhaqıj axır, dumanlı gecədir, gahgah ildırım çaxır. M. F. A.. Adətimiz daş idi dəva günü; Tullar idik əldə sapan, qıjhaqıj. M. Ə. S.. Sellər qıjhaqıjla tüğyan edirdi. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıjıldamaq — f. Qıjıltı səsi çıxarmaq, qıjqıj etmək. Çay yaman qıjıldayır. Tapançanın gülləsi qıjıldayıb keçdi. – Ox qıjıldadı və . . Buğacın iki kürəyinin arasına sancıldı. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıjıltılı — sif. Qıjıltı ilə axan, çox iti axan. Qəhrəman . . aşağılarda, çox dərinlərdə axan qıjıltılı çaya baxırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəlalə — is. Çay yatağında sıldırım qayadan tökülən güclü su axını; çağlayan, şır şır. Qaraca qız iki arşın ucalıqdan tökülən şəlalənin altında durub çimdiyinə görə Yasəmənin səsini eşitmədi. S. S. A.. Nəbi . . qıjıltı ilə gedən çaylara, qayalardan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
